เรื่องย่อ รักวุ่นลุ้นวิวาห์ wedding

"อะไรคือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการแต่งงาน"

นั่น คือ คำถามที่ซุงวูถามค้างไว้ให้เซนากังขาและเที่ยวค้นหาคำตอบ หลังจากพวกเขาสองคนได้พบกันเพื่อการดูตัวในครั้งแรก ซึงวูเป็นข้าราชการทำงานให้รัฐมนตรีต่างประเทศ เขาต้องรับปากป้าไปดูตัวเนื่องจากหนี้สินที่ป้ามี โดยเขาไม่รู้ว่า หญิงสาวคนที่เขาไปพบ คือ ลูกสาวของคนที่ป้านำบ้านเขาไปค้ำประกันไว้ เมื่อธุรกิจของป้าไปไม่รอด บ้านที่แม่เขารักนักหนาต้องตกเป็นของครอบครัวเซนา

การ พบกันครั้งแรก เซนาไปในชุดสีชมพูสดใสเหมือนวัยของเธอ หญิงสาวเป็นคนร่าเริงที่เติบโตขึ้นมาท่ามกลางความรัก ความสะดวกสบายประสาคุณหนู ผู้เพรียบพร้อมและไม่เคยแตะต้องกับความเจ็บปวดใด ๆ …เธอเป็นคนยิ้มและหัวเราะได้ง่าย เชื่อใจผู้คนรอบข้าง มองโลกแง่ดีสวยงามเหมือนสีชมพูที่เธอโปรดปราน เธอพบซึงวูและได้คุยกันต่างสัมผัสได้ถึงความแตกต่างของคนสองคนที่เหมือนอยู่ กันคนละขั้ว ใช้ชีวิตไม่เหมือนกันเลย …คนหนึ่งเหมือนจะเติบโตมากับความเป็นจริงอันยากลำบาก ความเรียบง่ายของชีวิต อีกคนห้อมล้อมไปด้วยความสะดวกสบายหรูหรา ชีวิตเธอจึงเหมือนอยู่ในโลกแห่งความฝัน

ดัง นั้น ซึงวูจึงไม่ได้สนใจเธอหลังจากสิ้นสุดการนัดดูตัวเขาก็ทิ้งเบอร์โทรศัพท์ของ เซนาไป แม้ว่าเพื่อน ของเขาต่างพากันประหลาดใจเมื่อรู้ว่าซึงวูที่รักมั่นและยังคงรอคอยยุนซูไป นัดบอด ราวกำลังเปิดประตูหัวใจสู่ความรักและผู้หญิงคนอื่นอย่างไม่น่าเป็นไปได้

ลีเซ นาเก็บซ่อนความกระวนกระวายใจใคร่รู้ในคำตอบที่ซึงวูถามไว้ไม่ได้ ทั้งเธอเองในวันนัดบอดเริ่มรู้สึกดี ๆ กับผู้ชายคนนี้ที่มีภาคแสนอบอุ่นอ่อนโยนไม่ต่างจากเด็กผู้ชายเพื่อนร่วมชั้น เรียนในวัยเยาว์ที่เซนาหลงรัก เมื่อได้เห็นเบื้องหลังยามพลั้งเผลอของซึงวู เซนาเกิดนึกถึงเด็กผู้ชายคนนั้นขึ้นมาเวลานั้นเหมือนหัวใจเธออบอุ่นแล้วติด บ่วงเสน่ห์ของซึงวูอย่างง่าย ๆ

เธอ ต้องชั่งใจอยู่นาน ด้วยกลัวเขาจะเข้าใจเจตนาของเธอผิด…จึงลังเลว่าจะโทรหาเขาก่อนดีไหมเพราะเธอ ไม่เคยต้องโทรหาผู้ชายคนไหนก่อน …แต่แล้วความต้องการได้คำตอบทำให้เวลาต่อมาเธอจึงเป็นคนที่โทรไปหาซึงวูก่อน และนัดพบเขาเริ่มต้นด้วยการช่วยเขาเลือกเนคไทที่วันแรกพบเธอก็หัวเราะขำที่ ซึงวูแต่งตัวได้เชยมาก แม้ซึงวูจะมองเห็นวิถีชีวิตที่แตกต่างจากการพูดจาที่พวกเขาแลกเปลี่ยนกัน แต่เขาคงไม่รู้ตัวว่า หลายประโยคของลีเซนา ค่อย ๆ แทรกซึมเข้าไปในเส้นทางหัวใจของเขา เช่น เขามักดื่มกาแฟแต่เซนาทักให้เขาดื่มน้ำเปล่าแทน จากนั้นซึงวูก็เลือกลดการดื่มกาแฟและดื่มน้ำเปล่าตามที่เธอบอก

ความจริงพวกเขา เหมือน จะเริ่มต้นสายสัมพันธ์ด้วยกันด้วยดี เพราะซึงวูก็รู้สึกแตะต้องได้ถึงความสุข ความร่าเริงที่ลีเซนามี แม้พวกเขาสองคนจะไม่มีอะไรที่ชอบเหมือนกันแต่ ลีเซนาก็เคยบอกว่า ความแตกต่าง …ทำให้คนสองคนน่าสนใจไม่ใช่หรือ แต่แล้วแม่ของซึงวูก็มาพบลูกชายแล้วห้ามปรามการคบหาระหว่างซึงวูกับลีเซนา เพราะไม่ไม่อยากให้ซึงวูถูกใช้เป็นเครื่องมือให้การแต่งงานเพื่อถ่ายถอนบ้าน ของแม่ แล้วทำให้ลีเซนาเจ็บปวด ดังนั้น ซึงวูจึงจำเป็นต้องตัดสัมพันธ์กับเซนาแม้ว่าก่อนหน้าเขารู้สึกว่าการได้ลอง คบหากับเธอก็ไม่เสียหายอะไรก็ตามเพราะลีเซนาเหมือนจะเปิดเผยแล้วแสดงออกตรง ไปตรงมาว่า เธอชอบเขา …เขาจึงรับปากเซนาจะไปดูการแสดงดนตรีแต่แล้วซึงวูก็ผิดนัดปล่อยให้เธอรอ เซนาเหมือนรู้ว่าเขาไม่ได้สนใจแล้วก็พยายามตัดใจ เธอไปนัดพบอดครั้งต่อไป แต่คนที่เธอพบเป็นผู้ชายที่ดูงี่เง่าในสายตาเธอมาก ๆ เธอจึงถามคำถามที่ซึงวูถามเธอออกไป เวลานั้นเธอจึงรู้สึกโกรธ เมื่อคิดได้ว่า การที่ซึงวูถามคำถามนั้นกับเธออาจเพราะเขาเห็นการได้พบเธอเป็นเรื่องโง่เง่า เธอจึงนัดพบเขาแล้วต่อว่าเขาว่าไม่น่าจะผิดนัดเธอ ถ้าไม่ชอบเธอก็ควรบอกตรง ๆ เพราะเธอก็จะไม่กวนใจเขาเหมือนกัน ซึงวูกำลังเสียใจที่เขาทำอะไรไม่ได้ต้องให้แม่ย้ายออกจากบ้านที่แม่รักไป อยู่บ้านเล็ก ๆ โทรมเมื่อมาพบกับเซนาที่เข้าใจเขาผิดพวกเขาจึงมีปากเสียงกัน จนเขาหลุดปากต่อว่าเธอแรง ๆ จนลีเซนาเสียใจยิ่งขึ้น เขาจึงหลุดปากบอกความจริงแก่ลีเซนา …ก่อนกลับเกิดฝนตกซึงวูมีร่มเขาเดินย้อนกลับมาส่งร่มให้ลีเซนาที่ยังติดฝน ที่ร้านอาหาร ทำให้เธอประทับใจเขามากขึ้นถึงกลับวิ่งตามฝนตามเขาไปที่สะพานแล้วบอกแก่เขา ว่าเธอไม่เป็นอะไร ยังไงเขากับเธอก็น่าจะคบกันต่อไปได้ ซึงวูรับปากจะเก็บข้อเสนอของเธอไปคิด …

ลีเซนาไม่สบาย แต่เมื่อซึงวูนัดเธออกมาข้างนอกเธอก็ยังออกมาเพราะคิดถึงเขา จนขากลับซึงวูโกรธมากที่ระหว่างที่พวกเขาเที่ยวด้วยกันแต่เธอปล่อยให้คนขับ รถที่บ้านรอ นับจากนั้นลีเซนาก็ไม่ยอมใช้คนขับรถที่บ้านอีก …ขากลับซึงวูไปส่งเธอที่บ้านแต่ลีเซนาไม่สบายก็จำเป็นต้องดูแลเธอ แต่พ่อแม่ของลีเซนามาพบเขาในห้องลีเซนาเข้า กอร์ปกับรู้ว่าลูกสาวชอบผู้ชายคนนี้และอยากได้ลูกเขยที่พร้อมจะย้ายเข้ามา อยู่กับพวกเขาในบ้าน พ่อแม่ของลีเซนาจึงพยายามหาทางให้ลีเซนาได้แต่งงานกับซึงวูด้วยการไปพบแม่ ของเขา …ทำให้แม่ของซึงวูตกใจมาก

ลีเซนาแสดงความรัก ของ เธอที่มีแก่ซึงวูด้วยการเพียรส่งข้อความหาซึงวูบอกเล่าเรื่องราวของเธอ พร้อมทวงถามคำตอบจากเขา…จนกลายเป็นความเคยชินที่ยามรับข้อความซึงวูต้องลอบ ยิ้มเสมอ แต่แล้ววันหนึ่งยุนซูส่งข่าวมาว่าเธอได้หมั้นกับจินฮีแล้วทำให้ซึงวูเสียใจ และเหมือนการรอคอยของเขาเดินไปจนสุดทางแล้ว วันนั้นเขาจึงมีอาการเหมือนคนอกหักสุด ๆ เพื่อนของเขาไม่อยากให้เขาเป็นทุกข์ ต้องการให้ใครสักคนอยู่เคียงข้างเขาจึงโทรไปตามลีเซนามาหาซึงวูที่ผับ ก่อนนั้นลีเซนาตั้งใจแล้วว่า เธอจะไม่พบซึงวูอีก จะลืมเขาเพราะเขาไม่เคยส่งข้อความตอบเธอเลยสักครั้ง เมื่อถูกเพื่อนของซึงวูรบเร้ามาก ๆ เธอจึงมาที่ผับแล้วก็ถูกซึงวูว่าเสีย ๆ หายพร้อมประชดว่าจะแต่งงานกับเธอด้วยความโกรธ เหตุผลคือ ในเมื่อเธอต้องการแต่งงานกับเขา เขาก็จะแต่งโดยไม่สนใจอะไรอีก เพราะนั่นเป็นนิสัยของเซนา ที่นึกถึงแต่ตัวเอง และอยากจะแต่งงานกับเขาเสียเหลือเกิน หลุยส์เป็นคนบอกซึงวูให้รู้ว่าลีเซนาไม่ได้อยากจะมากวนเขาแต่เธอถูกข้อร้อง ให้มา แล้วต่อมาซึงวูก็ได้เห็นข้อความต่าง ๆ ที่ลีเซนาส่งหารวมทั้งข้อความสุดท้ายที่เธอบอกจะไม่ติดต่อหาเขาและจะตัดใจ จากเขา…เมื่อได้สงบสติอ่านข้อความของลีเซนาซึงวูก็ยิ้มออกและสุขใจแม้ในยาม ที่กำลังอกหัก…เขาจึงตอบข้อความของเธอทุกข้อความแล้วพวกเขาก็นัดพบกันที่ สะพานลอย ที่นั่น …ซึงวูขอลีเซนาแต่งงาน …เขาเล่าความจริงเกี่ยวกับความรักของเขาให้เธอฟัง ความรักและการรอคอยผู้หญิงคนหนึ่ง…และบอกว่า ความคิดว่า …ความรัก …คือสิ่งสำคัญที่สุดสำหรับการแต่งงาน

ยุ นซูกลับมาแล้วตกใจเมื่อรู้ว่าซึงวูจะแต่งงาน วันที่เธอไปเยี่ยมแม่ของซึงวู เขาก็พาลีเซนาไปพบแม่ที่นั่น เธอได้ขอแหวนแต่งงานของแม่ซึงวูเพราะเธอได้ยินซึงวูบอกว่า ยุนซูเคยอยากจะได้และมันเป็นตัวแทนความรักของพ่อแม่เขา แต่การขอของเธอทำให้ตกคนตกใจ ซึงวูเองก็พยายามเบี่ยงเบนจะหาแหวนอื่นให้ลีเซนาแทน ด้วยการสรรหาเหตุผลอื่นมาชี้นำเพื่ออำพรางสาเหตุแท้จริง

ก่อน กลับลีเซนาบังเอิญได้ยินซึงวูบอกแก่ยุนซูว่า เขาไม่ได้รักลีเซนา และเขาเชื่อว่าเขาสามารถรักได้เพียงครั้งเดียวในชีวิต เมื่อได้ยินเช่นนั้น ลีเซนาจึงเสียใจมาก เพราะเธอคิดว่า คนชนิดซึงวูจะไม่แต่งงานกับใครถ้าไม่รัก เพราะเขาเคยบอกว่า สิ่งสำคัญสำหรับการแต่งงานคือ ความรัก เธอเคยคิดว่าเขาอาจจะรักเธอได้ในวันข้างหน้า สิ่งที่เธอได้ยินจึงทำร้ายจิตใจลีเซนาที่สุดแต่เธอก็พยายามเก็บซ่อนไว้ทำราว ว่าไม่ได้ยินอะไร ยังคงเตรียมงานแต่งงานทุกอย่างอย่างกระตือรือร้นราวกลับว่ามันเป็นงานของเธอ คนเดียว

ที่ ผับลีเซนานัด เพื่อน ๆ มาเที่ยวเพื่อแนะนำให้รู้จักเพื่อนของซึงวูที่นั่น บังเอิญเพื่อนของลีเซนาถามซึงวูว่าเขาแต่งงานเพราะอะไร ความสัมพันธ์ระหว่างซึงวูกับลีเซนากำลังมีรอยร้าวด้วยลีเซนารู้ว่าเขาไม่มี วันจะรักเธอได้ เขาจึงตอบเพื่อคลี่คลายปมในใจลีเซนา ว่า เพราะเขาอยากมีความสุข…การได้แต่งงานกับลีเซนาน่าจะมอบความสุขให้แก่เขาได้ มากกว่าการติดอยู่กับความรักที่แสนจะทุกข์ทรมาน …เขากล่าวว่า…สิ่งสำคัญที่สุดของการแต่งงานคือ ความสุข ตอนกลับบ้านลีเซนาไม่ยอมให้ซึงวูไปส่งบ้านเพราะยังโกรธและน้อยใจเขาอยู่

ครอบ ครัวลีเซนาและซึง วูมาพบกันเพื่อคุยเรื่องงานแต่งงาน พ่อแม่ลีเซนามอบเงินเป็นของขวัญแต่งงานให้แม่ซึงวูเพื่อจะได้จัดหาของขวัญ หรือของดี ๆ ให้แก่พวกเขา โดยลีเซนาจะได้ไม่มีชีวิตหลังแต่งงานที่ลำบากนัก แต่แม่ซึงวู และซึงวูกลับปฏิเสธทำให้พ่อแม่ลีเซนาผิดหวังรวมทั้งตัวเธอด้วยที่ได้สะสม ความเสียอกเสียใจในหลาย ๆ เรื่องไว้นานวัน บวกรวมกับแม่บอกว่า ซึ่งวูไม่ได้รักเธออย่างที่เธอรัก เขาจึงไม่ได้พยายาม"ยอม" เพื่อเธอเลย …ลีเซนาเสียใจมากเธอไปพบซึงวูและบอกเขาว่าจะไม่แต่งงานกับเขา…และสารภาพว่า เธอได้ยินหมดทุกอย่าง ได้ยินที่ซึงวูบอกว่า เขามีรักได้เพียงครั้งเดียว …

ซึง วูเกิดอุบัติเหตุแขนเจ็บพอเธอทราบก็รีบรุดไปโรงพยาบาล เวลานั้นเหมือนได้รู้ใจตัวเองอีกครั้งว่า เธอขาดเขาไม่ได้ เพราะเธอรักเขา ซึงวูจึงได้มอบแหวนที่ยุนซูนำมาคืนให้แก่เซนาแล้วพวกเขาก็แต่งงานกัน วันแต่งงานเซนากับจินฮีจึงได้พบหน้ากันครั้งแรก….

เพราะ ซึงวูต้องทำงานพวกเขาจึงไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่น ซึงวูเป็นห่วงที่ต้องปล่อยเซนาให้เที่ยวลำพัง ขณะที่เซนากลับกังวลเรื่องสัมพันธภาพก่อนเก่าของเธอกับจินฮี เมื่อครั้งที่เดทกันเพียงสามวันที่ต่างประเทศ จินฮีแอบมาพบเซนาที่โรงแรมแล้วพาเธอออกไปเที่ยวทั้งที่เธอไม่เต็มใจ ขณะที่ซึงวูก็รีบกลับมาโรงแรมด้วยความดีใจเมื่อรู้ว่าโปรแกรมงานเลื่อน เขาจะได้พาเซนาเที่ยวแต่กลับมาที่ห้องก็ไม่พบเธอ ยุนซูแวะที่โรงแรมก็ได้พบซึงวู แล้วพวกเขาก็ออกไปเที่ยวข้างนอกด้วยกันพลาง ๆ จนได้พบ เซนาและจินฮีอยู่ด้วยกัน …จากนั้นเซนาและซึงวูจึงได้เที่ยวด้วยกันลำพังประสาคู่ฮันนีมูน โดยต่างฝ่ายต่างขอ 3 สิ่งจากกันและกันได้

เมื่อ กลับจากฮันนีมูนแม่ของซึงวูป่วย ด้วยความร้อนใจเขาก็รีบไปหาแม่แต่ไม่พาเซนาไปด้วยเพราะเธอต้องไปพบพ่อแม่เธอ ตามแผนที่วางไว้ ซึ่งทำให้เธอผิดหวังเล็กน้อย ยิ่งเมื่อรู้ว่ายุนซูก็อยู่ที่บ้านแม่ซึงวูด้วยเธอก็ยิ่งผิดหวัง ที่บ้านแม่ซึงวูเธอได้บอก แก่ซึงวูว่าเคยรักคนอื่นมาก่อนแต่ไม่ได้บอกว่า คือ จินฮี

เซ นารู้ความลับ…ว่ายุ นซูคือ ผู้หญิงที่ซึงวูรัก ทำให้เซนาแอบซ่อนความเสียใจไว้ลึก ๆ แม้เธอจะพยายามประคับประคองชีวิตแต่งงาน พยายามปรับตัวโดยหลีกเลี่ยงไม่ทำสิ่งที่ซึงวูไม่ชอบ พยายามเข้าใจเขาให้มากแต่ความแตกต่างที่มีและความผูกพันลึกซึ้งที่ยุนซูมี กับครอบครัวซึงวูก็ทำให้เซนาต้องเสียใจบ่อย ๆ จินฮีก็เช่นกันเพราะยุนซูเอาแต่เป็นห่วงซึงวู หลายครั้งความสัมพันธ์ของจินฮีและยุนซูก็พบกับปัญหา ทำให้จินฮีและเซนาเริ่มกลับมาสนิทสนมกันเพราะต่างฝ่ายต่างเคยผูกพันกันและ ต่างต้องพึ่งพากันและกันเพื่อปลอบโยนหัวใจให้หายเจ็บช้ำจากการถูกสองคนนั้น ทำร้าย ซึงวูพบว่าเซนาเปลี่ยนแปลงไปมาก เธอมักร้องไห้บ่อย ๆ ยามอยู่กับเขา …ดังนั้นเพื่อความสุขของเซนาซึงวูจึงยอมย้ายไปอยู่บ้านหลังที่พ่อเธอหาให้ …และยอมรับรถยนต์ไว้ให้เซนาใช้ด้วย …แต่เซนาก็เข้าใจผิดว่า เขาทำเช่นนั้นตามคำแนะนำของยุนซู ความคลางแคลงใจที่เซนามีต่อซึงวูจึงเพิ่มมากขึ้นจนเขาไม่รู้ตัว กระทั่งเมื่อแม่ซึงวูป่วย ยุนซูตัดสินใจดูแลแม่ซึงวูเพราะเธอรู้ความจริงว่า เซนาและจินฮีเคยรักกันมาก่อน แม้เซนาจะพยายามอย่างที่สุดแล้วจะไม่คิดมากเรื่องความสัมพันธ์พิเศษที่ซึงวู มีให้ยุนซูชนิดที่เธอไม่ค่อยจะเข้าใจนัก แต่เมื่อเธอรู้ว่า ยุนซูก็รักซึงวูเช่นกัน เธอต่างหากคือ คนที่เข้าไปแทรกกลางระหว่างพวกเขาสองคน ดังนั้น ในวันเกิดของซึงวู เซนาได้ตัดสินใจขอหย่าขาดจากซึงวู สร้างความเสียใจแก่ซึงวูอย่างมาก จากนั้นพวกเขาสองคนเริ่มแยกบ้านกันอยู่ เมื่อแม่ของซึงวูเสียยุนซูก็ยิ่งเคว้งคว้างมากขึ้นเพราะเธอค้นพบว่า เวลานั้น ซึงวูรักเซนาเสียแล้ว เธอไม่เหลือใครไว้เป็นที่พึ่งอีกเลย ส่วนความรักที่เธอมีต่อจินฮีก็เหมือนเป็นเรื่องยุ่งยาก เธอจึงร้องขอซึงวูให้พาเธอไปอเมริกาด้วยเมื่อเขาได้รับเลือกให้ไปทำงานที่ นั่นสองปี ระหว่างซึงวูกำลังตัดสินใจไม่ได้ว่าเขาควรพาเซนาไป หรือ ควรหย่ากับเธอ จินฮีจึงตัดสินใจเปิดเผยความจริงเรื่องเขากับเซนาทำให้ซึงวูผิดหวังมาก เขาอดระแวง หึงหวงเซนากับจินฮีไม่ได้เหมือนกันเนื่องจากสองคนนั้นเคยรักกันมาก่อน

เมื่อเขาตัดสินใจ ได้ว่าจะพาเซนาไปอเมริกาด้วยเพราะลำบากใจที่ยุนซูร้องขอจะตามเขาไป เพราะเขากลัวจะไม่มีโอกาสได้อยู่กับเซนาอีก แต่เซนากลับปฏิเสธเขา พร้อมคืนแหวนแต่งงานให้ ซึงวูหนักใจมากเพราะไม่รู้จะกอบกู้สถานการณ์ได้อย่างไรอีก

ซึง วูกับเซนาจะต้องแยกทางกันจริ งๆ หรือ ชีวิตคู่ที่คนสองคนต่างก็รักกันและกัน ไม่อาจประคับประคองให้ไปได้รอดจริงหรือ หาคำตอบใน wedding

*********************


Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 1.1 เกาหลี -
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 1.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 2.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 2.2 เกาหลี

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 2.3 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 3.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 3.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 3.3 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 3.4 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 4.1 เกาหลี

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 4.2-5.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 5.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 6.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 6.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 6.3 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 7.1 เกาหลี

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 7.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 8.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 8.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 9.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 9.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 10.1 เกาหลี

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 10.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 10.3 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 11.1 เกาหลี

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 11.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 12.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 12. 2เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 13.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 13.2 เกาหลี

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 14.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 14.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 15.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 15.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 16.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 16.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 17.1 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 17.2 เกาหลี
Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 18.1 เกาหลี

Wedding...รักวุ่น ล้นวิวาห์ ตอน 18.2 เกาหลี อวสานคับ