เจ็ด ปีผ่านไป อาเหมียน พาองค์ชายน้อย หลบมา อาศัยอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ในที่สุดถูซ่าน ก็ตามมาจนพบ 5หนู กับจั่นเจา ก็ยังคอยตามมาช่วยอาเหมียน กับเสี่ยวเป่า (องค์ชายน้อย) แม่เฒ่าเจียงหนิง แม่ของไป๋อี้ถัง รำคาญ ที่จั่นเจากับไป๋อี้ถัง เจอกันทีไรเป็นต้องสู้กัน จึงใช้เชือกมังกร ผูก มือทั้ง 2 คนละข้างไว้ แก้ยังไงก็ไม่ออก ทั้ง 2 ไปไหนจึงต้องไปด้วยกัน อาเหมียน กับเสี่ยวเป่า ถูก ถูซ่าน จับมาจนได้ จั่นเจากับไป๋อี้ถัง และแม่เฒ่าเจียหนิงตามมาช่วย จั่นเจาและไป๋อี้ถัง ให้แม่เฒ่าพา อาเหมียน กับองค์ชายหนีไปก่อน จั่นเจาและไป๋อี้ถัง ต่อสู้กับพวกถูซ่าน จนถึงหน้าผา ถูซ่าน สั่งให้ยิงธนูใส่ จั่นเจากับไป๋อี้ถังแต่ทั้ง 2 มีใจตรงกัน ที่จะไม่ขอตายในมือถูซ่านทั้ง 2 จึงโดดลงหน้าผาพร้อมกัน ใต้หน้าผาเป็นแม่น้ำไป๋อี้ถังโผ่ลขึ้นมาก่อน ร้องหาจั่นเจา จั่นเจาโผ่ลขึ้นจากน้ำ ไอสำลักน้ำ ไป๋อี้ถัง
หัวเราะชอบใจ ทั้ง 2 พบว่าเชือกหลุดแล้ว จั่นเจาจึงลาไป๋อี้ถังไป อาเหมียน ได้เจอกับขันทีเหลียงซื่อ ๆได้พาอาเหมียน กับเสี่ยวเป่า ไปไหว้หลุมศพ มเหสีหลัน ที่ขันทีเหลียงซื่อ แอบนำมาฝังไว้ในสุสานไม่มีญาติ ถูซ่านพาพวกตามมา อาเหมี่ยนปกป้อง เสี่ยวเป่า จนถูกลูกธนูอาบ ยาพิษ จั่นเจานำกระบี่อาญาสิทธิ์ มาช่วยไว้และบอกให้ ไป๋อี้ถังรีบพาอาเหมียนไปศาลไคฟง ถูซ่าน ถูกจั่นเจา จับไป อาเหมียน ยาพิษเข้าหัวใจ หมดทางรักษา ฮ่องเต้มาเยี่ยมอาเหมียนๆ ฝากเสี่ยวเป่า กับฮ่องเต้และ ขอให้ฮ่องเต้ นำกระดูก ของมเหสีหลัน มาฝังในสุสานหลวง แล้วอาเหมียนก็จากไปอย่างสงบ ไป๋อี้ถัง แค้นมาก ไปขวาง ถูซ่าน ที่กำลังถูกนำตัวไปขึ้นศาล แต่จั่นเจา มาขวางไว้ และจั่นเจาก็ เอากระบี่ฟันถูซ่านเพื่อแก้แค้นให้อาเหมียน แต่ถูซ่าน นำป้าย นิรโทษ ออกมาทำให้จั่นเจาชะงัก แต่ไป๋อี้ถัง กลับเป็นคนแทงถูซ่านตายเพราะจั่นเจาไม่อาจทำผิดกฎหมาย หน้าที่ แต่ไป๋อี้ถัง ทำได้และเป็นคนแก้แค้นให้อาเหมียนเอง.